یه عشقی سراغ دارم که تو خیابون ها نمی تونیم پیداش کنیم.

چون ارزشمنده حراجی ها هم از اون بی خبرن.

چون این عشق ماندگاره، تقاضا براش زیاده، به همین خاطر به راحتی تو خیابون، بازار شلوغ یا کوچه های خلوت پیدا نمیشه.

البته چون پیدا کردنش سخته همه کس هم دنبالش نمی ره.

اما یه راه برای رسیدن به اون هست.

و اون اینه که: فکر کنی و واقع بینانه دنبال مفهومی باشی که هر کی مصداق اون شد دلبرت بشه...

من اسم اینو گذاشتم "محبت عاقلانه" یعنی محبتی که با عقل و تدبیر و منطق به دل راه پیدا می کنه.

در این حالت یه لحظه دوری یه عمر هجران حساب می شه. و هر لحظه دیدن پروازی است دوباره و روز به روز این عشق بیشتر می شه و اصلا تمومی نداره.

نه عشق های آبکی که با یه نگاه شروع می شه و با یه نگاه دیگه تموم.

حرفام خیلی جدیه ، من این عشق رو تجربه کردم و با فکر و برنامه ریزی وارد وادی این محبت شدم ، سعی کردم احساساتی نشم و الان ...

الان هم چند سالیه که روز به روز لذت و وفاداریم به عشقم بیشتر می شه با این که خیلی سختی و مشکل برامون پیش اومد اما هنوز قلب هامون برای هم می تپه ...

اگه مایل بودی می تونم بیشتر توضیح بدم.