می خوام خیلی خلاصه مضرات تخیل پردازی و لذت بردن از راه تخیل صرف (یعنی تخیلی که بدون عمل به اون باشه) رو بگم:
- عدم شناخت صحیح از خود: از خودش دور می شه و نمی تونه استعدادها و توانمندی های خودش رو دقیق و صحیح بشناسه.
- عدم شناخت صحیح از جامعه و اطرافیان خود: چون اکثراً حقیقت لذت بخش نیست، حوصله ی شناخت محیطی که زندگی می کنه و آدما رو نداره و دوست داره به همون لذت بردن با تخیل ادامه بده. چون وقعایعی که در ذهنش می سازه تحت اختیارشه و هر طوری که بخواد تخیل می کنه اما واقعیات بیرون این طوری نیستن.
- عدم موفقیت در حال و آینده: قطعاً کسی که شناخت صحیح از خود و دیگران و جامعه نداشته باشه یا حوصله ی فکر و مشورت در این باره رو نداره، نمی تونه حقیقت بین باشه و برنامه ریزی دقیق و کاربردی برای خودش داشته باشه و خودشو از رشد و ترقی محروم می کنه . حال که با تخیل به موفقیت حقیقی نمی رسه وبرای آینده هم علم و مهارت و کسب و کاری رو نمی تونه یادبگیره.
|