به نظر من کسی انسان و عشق و رابطه ی صحیح بین اون دو رو فهمیده که اونها رو آفریده .

خدایی که انسان رو به این دقت و حساسیت و ظرافت آفریده به طوری که با نوشیدن یک لیوان آب از عطش نجات پیدا می کنه یا با شنیدن یک کلمه ناراحت می شه یا با دیدن یه کسی اینقدر خوشحال می شه که به هوا می پره یا .... بهتر از بقیه می دونه که نیازهای انسان چیه و چطوری بر طرف می شه.

مثلا یکی از نیاز های جسمی آدم آب هست. یعنی اگه آب نباشه قطعا انسان از بین می ره . به همین خاطر خدا بیشترین ماده ای رو که توی این دنیا آفریده آب هست . و خودش هم گفته که ما همه چیز رو با آب زنده نگه داشته ایم. (و جعلنا من الماء کل شیء حی ) نیاز دنیا به آب طوریه که اگه آب نباشه هیچ موجودی زنده نمی مونه و حتی جمادات و سنگ ها هم با  حرارتی که در اثر چرخش زمین به دور خود و خورشید حاصل می شه، متلاشی می شن و تبدیل به دود می شن.

یکی دیگه از نیازهای جسمی آدم مواد غذاییه که مهمترینش نون هست و یکی از کشت های آسان و راحت که در زمین های کم قوت هم رویش داره و تقریبا با همه جور آب و هوا سازگاره، گندم هست

یعنی برنامه ی زندگی جسمی انسان رو طوری در آفرینش قرار داده که به اندازه ی نیاز مواد مورد قابل دسترسی هست .

این برنامه طوریه که تموم موجودات زنده اعم از انسان حیوانات و حشی، اهلی، پرندگان،خزندگان ، آبزیان و موجودات دریایی و .... با تمام تفاوت ها و گوناگونی که دران همه و همه قوت خودشون رو به دست میآرن اگه هم کسی یا حیوانی از گرسنگی مرده به خاطر دخالتهای انسان بوده است.

به همین شیوه خدا نیازهای روحی و ذهنی آدمو برطرف کرده و برنامه اش رو به انسان ابلاغ کرده است که در پست بعدی در مورد نیازهای روحی و عشق صحبت می کنم .

نظراتتون رو بنویسید حتما از اونا استفاده خواهم کرد.

اگه خدا بخواد دو سه روز دیگه آپ می کنم.